SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 AUTOLYSE
Nooit Om De Reden Die Ik Denk — (05-06-2017)

Gisteravond kwam een buurvrouw bij mij aanbellen met de mededeling dat ze last heeft van de muziek die ik draaide. Dat kan, natuurlijk, ze woont in de portiek naast me en onze woningen grenzen aan elkaar; maar niets in deze duale wereld is zo simpel.

Ik draai niet vaak muziek, dus ze kan niet constant last hebben van mijn muziek. Als ik persoonlijk niet constant last heb van muziek van een buur en af en toe harde muziek hoor bij die buur, dan ga ik niet klagen bij die buur omdat ik kan verzinnen dat het tijdelijk is en die buur waarschijnlijk even zin heeft om iets harder dan normaal naar die muziek te luisteren. Geen probleem dus… maar voor deze buurvrouw blijkbaar wel.

Ik had de muziek overigens niet heel erg hard opstaan, gewoon normaal volume zoals normale mensen het volume hebben staan wanneer ze luisteren naar muziek in plaats van het als achtergrondruis te gebruiken. Eigenlijk zoals ik hier al 7 jaar mijn muziek draai en er heeft nog nooit een buur geklaagd. Maar zelfs als ik het één keer in de maand echt hard zou hebben opstaan, dan ga je nog niet meteen lopen klagen… lijkt mij.

Deze buurvrouw heeft ook woningtoezicht ingeschakeld omdat er een soort van ontluchtingspijp, of verwarmingspijp, van de GGD achter mijn (en dus ook haar) woning volgens haar “irritant geluid” maakt. Ik woon hier (zoals ik al zei) inmiddels 7 jaar en heb het nooit gehoord. Toen ze me er op wees hoorde ik wel een lichte constante ruis, maar niet iets dat opvalt; mij niet tenminste. De Weesperstraat, waar mijn straat haaks op staat, maakt meer herrie.

Al met al is het mij duidelijk dat het probleem niet de zuchtende pijp of de muziek die ik af en toe draai is, maar dat de buurvrouw (hoog)gevoelig is voor geluid. En dat brengt mij op een les in Een Cursus In Wonderen:

Les 5:

Ik voel nooit onvrede om de reden die ik denk.

Ik zag dankzij de buurvrouw die les in de praktijk. Zij denkt dat ze onvrede voelt omdat er een pijp geluid maakt en omdat ik muziek draai (en misschien loopt ze zich ook wel op te vreten wanneer ik piano speel) en ze probeert die onvrede op te lossen door de mensen van woningtoezicht lastig te vallen om iets aan die pijp te doen en mij te vragen om de muziek zachter te draaien of, zoals ze voorstelde, een extra geluidswand te plaatsen voor onze gezamenlijke muur.
‘Een wandje?’
‘Ja, een wandje?’
‘Voor mijn muur, op mijn kosten, omdat jij overgevoelig bent?’
‘Ja.’
‘Mmh, laat me even nadenken, uhm, uhm… NEE!’
Ik zie wat zij doet maar zij ziet dat zelf niet. Wat ze doet is proberen de objecten waarvan zij denkt dat die het probleem zijn, de ‘uiterlijke wereld’, te veranderen, terwijl de kern van het probleem in haarzelf zit. Ze voelt onvrede omdat zij gevoelig is voor muziek en niet om, zoals zij denkt, de pijp en de muziek. De oplossing ligt nooit ‘daarbuiten’ maar altijd ‘hier binnen’.

De buitenwereld is een externe expressie van jouw eigen binnenwereld, dus elk probleem dat je ervaart als ‘extern’ is een expressie van- en een reactie op een probleem dat ‘intern’ leeft, dus in jou leeft. Je lost een slecht kapsel niet op door de haren van de spiegelreflectie te kammen. Alles is jou, jij bent dat wat je ziet en ervaart, en als dat wat jij ziet en ervaart volgens jou niet klopt, dan ligt de oplossing van dat probleem in jou en niet buiten jou.

Ik weet dat ik dit inzicht nooit aan haar verstand ga peuteren, maar het helpt mij wel om mij niet al te veel aan te passen aan iets dat letterlijk haar probleem is. Het is namelijk compleet onzinnig als alles en iedereen in haar omgeving stil en voorzichtig en in fluister toestand moet leven, alleen omdat zij ten onrechte denkt en gelooft dat het probleem buiten haar bestaat en dat dit foutief buiten haar geplaatste probleem de oorzaak van haar onvrede is.

Nu weet ik dat ik dacht onvrede te voelen omdat de buurvrouw kwam klagen, maar dat heb ik opgelost door te zien dat ik blijkbaar een extern voorbeeld nodig had om mij weer eens bewust te zijn van Les 5 in Een Cursus In Wonderen: “Ik voel nooit onvrede om de reden die ik denk.” Dus in plaats van wrok jegens de buurvrouw, voel ik dankbaarheid voor de herinnering.