SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 IN DE ZANDBAK
De Illusie van Zinvolheid — 240218

Ik heb mijzelf ooit ergens tussen 1985 en 1990 de vraag gesteld “wat is waar?” en ben vervolgens op zoek gegaan naar het antwoord op die vraag. Ik heb vele wegen gevolgd en kwam uiteindelijk uit bij “spiritualiteit” waarmee ik me sinds 2006 intensief heb bezig gehouden.

Vanaf 2006 had ik, naast de vraag “wat is waar?”, als doel de staat bereiken die — toen ik begon — omschreven werd als “verlichting”; nu heet het “ontwaking” of “ontwaakt zijn”, maar dat is hetzelfde. Anno 2018 realiseer ik me volledig dat het antwoord op de vraag “wat is waar?” NIETS! is, dat “verlichting” niet bestaat en er hier op aarde in dit universum niet iemand is om “wakker” te worden.

Dit heeft er voor gezorgd dat mijn zoektocht voorbij is. Wat ik nu nog zoek is eten en drinken en bevrediging van het kleine beetje nieuwsgierigheid dat ik nog heb ten opzichte van de schijnbare aardse zaken. Mijn dagen zien er zeer overzichtelijk uit en bestaan uit wakker worden, eten, drinken, poepen, plassen, aan de slag gaan met wat er die dag langskomt of gepland staat en vervolgens weer gaan slapen.

Dankzij die nieuwsgierigheid en de schijnbare antwoorden op mijn vragen heb ik me gerealiseerd dat het leven op aarde, en daarmee ons eigen leven, inherent geen zin heeft en geen doel dient. Er is geboren worden en uiteindelijk doodgaan en wat daar tussenin gebeurt maakt letterlijk geen fluit uit. Dit geldt voor al het leven op aarde, voor alles wat schijnbaar bestaat, alleen het probleem van de mensheid is dat het weet dat zijn leven eindig is; de mens is zich er bewust van dat zijn bestaan tijdelijk is en dat hij maar een relatief korte tijd heeft om iets te doen.

Om dit probleem op te lossen verzint de mens een reden van bestaan, een nut voor zijn eigen bestaan, een doel ergens in de toekomst waarmee de mens de illusie creëert dat zijn leven zinvol is, ergens over gaat en ergens naartoe gaat. Met een beetje inzet kan de mens zelfs verzinnen dat zijn bestaan op aarde zoveel zin en nut zal hebben dat er na zijn dood nog over hem wordt gepraat. Hiermee wordt het feit van zijn eindig bestaan weggedrukt en leeft hij alsof hij een zinvol en eeuwig leven heeft.

Zoals ik al zei, dat is een illusie die de mens creëert. Het is een waanbeeld om te geloven dat het bestaan nut heeft en een doel dient, het is een waanbeeld om te geloven dat alles wat er gebeurt er werkelijk toe doet. Gewoonlijk stoppen we mensen met waanbeelden in een gesticht, maar aangezien vrijwel iedereen die waanbeelden heeft, is dat niet nodig. De wereld is het gesticht en iedereen is gestoord.

Omdat we ons niet bewust willen zijn van het naderend einde van ons zinloze bestaan, spelen we alsof dat niet zo is. We spelen alsof we opgroeien en onze tijd op aarde goed gebruiken zodat we bereiken wat ons doel is en als het meezit laten we ook nog iets moois achter voor de generatie na ons. We spelen alsof we werkelijk iets zijn, en dat is hetzelfde als de kinderen in de zandbak die vadertje en moedertje spelen, niet-bestaande thee schenken en niet-bestaande taart en koekjes eten. Het kind dat met een speelgoed brandweerauto rondrijdt en speelt alsof het echt een brandweerman of -vrouw is.

We doen alsof ons leven echt is, alsof het nut heeft, alsof het een doel dient en werkelijk ergens over gaat, omdat we letterlijk niet in staat zijn om te leven in de wetenschap dat het simpelweg niet waar is. We worden geboren en wanneer we zijn geboren gaan we ook weer dood; de tijd er tussenin is van geen belang. Het heeft geen nut en dient geen doel, dus verzinnen we het nut en het doel; we moeten wel!

Een laatste vangnet, wanneer wordt ervaren dat het leven zinloos is en het doel dat we voor ogen hadden niet te bereiken, is de spiritualiteit en religie, waarmee we ons kunnen wijsmaken dat we na ons aards bestaan in eenheid zullen voortleven en tijdens ons leven maken we ons nuttig door dit goede nieuws te verkondigen vanaf de kansel of tijdens satsangs.

Voor de mensen die zich als doel hebben gesteld om de problemen die de mensheid teisteren op te lossen, kan ik zeggen dat de problemen alleen bestaan omdat we denken dat het anders zou moeten zijn en dat er daadwerkelijk oplossingen bestaan. Feit is dat het niet anders is en dat er geen oplossingen bestaan, waarmee automatisch vastgesteld moet worden dat er geen problemen zijn… anders dan de problemen die wijzelf in ons denken creëren die, vanzelfsprekend, niet echt zijn.

Het punt is dat de mens niet kan omgaan met de absolute zinloosheid van het bestaan en dat is waarom hij de zin, het nut en de te bereiken doelen vanuit het niets creëert en construeert, om daarmee het schrikbeeld van absolute zinloosheid te onderdrukken. De mens is hier zo goed in, dat niemand zich nog bewust is van wat dit hier — dit leven op aarde — werkelijk is.

Het totaalplaatje waarin de mens collectief gelooft is niets anders dan een waanbeeld dat, omdat iedereen erin gelooft, als waarheid wordt ervaren. Letterlijk alles wat ieder mens doet wordt gedaan vanuit een waanbeeld dat voor hem absolute waarheid en werkelijkheid is, dus in feite kun je geen enkel mens iets kwalijk nemen — hij weet niet beter en vanuit zijn perspectief is het correct en klopt het wat hij doet.

Zo, blijkbaar moest dit er even uit. Een fijne zondag nog.