VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
IN DE ZANDBAK
Lichter Reizen — (070418)
Deze week kreeg ik een mooi voorbeeld aangeleverd van hoe het in de praktijk is om “lichter te reizen”, een term die ik van Paul Hedderman heb geleend. Wat is “lichter reizen”? Simpel gezegd is het de theorie (maar voor mij een daadwerkelijk levende en werkende praktijk) dat, wanneer er de realisatie is dat jij niet het lichaam en dat brein bent en dat de gedachtes die je hebt niet van jou zijn en niet eens over jou gaan, tenzij je dat zelf zo interpreteert, de gebeurtenissen in de Zandbak een minder grote persoonlijke impact op je functioneren zullen hebben.
Laat ik het voorbeeld grofweg beschrijven zonder in details te treden. Ik ontvang een uitkering bij gebrek aan betaald werk en De Gemeente Amsterdam is van mening dat ik informatie heb achtergehouden. Puur theoretisch klopt dat, maar vanuit mijn eigen perceptie kan ik aanvoeren en laten zien dat ik me niet bewust was van het feit dat ik die informatie had moeten aanleveren. Bovendien zie ik niet hoe deze informatie het toekennen van een uitkering negatief had kunnen beïnvloeden.
Kort gezegd: vanuit de Gemeente bezien moeten ze mij volgens de regels een boete geven, maar vanuit mij bekeken is dat compleet zinloos omdat ik niet bewust met opzet iets verkeerd heb gedaan maar iets heb nagelaten omdat ik niet wist dat ik het moest doen. Dus binnen mijn perceptie krijg ik een boete voor een simpele vergissing, wat voor mijn gevoel best wel onterecht is.
Vroeger zou ik me hierover ontzettend gaan opwinden. Aan de ene kant omdat het onterecht is en ik hoe dan ook ten koste van alles mijn recht zou willen halen omdat mijn persoonlijke integriteit zou zijn bezoedeld, en aan de andere kant omdat ik me zorgen zou gaan maken over de boete, hoe hoog de boete zal zijn en of ik dat wel kan betalen.
Ik heb het bericht donderdag ontvangen en ga maandag bellen om te vragen wat er precies aan de hand is. Vroeger zou dit mijn gehele weekend verpesten, maar nu is er een natuurlijke rust in de wetenschap dat hier — om te beginnen — niets persoonlijk is en dat “hetgeen ik werkelijk ben” onaangeraakt is en blijft en — ten tweede — berusting in het simpele feit dat ik er nu niets aan kan doen (want het is nu zaterdag, dus dat kan pas over twee dagen).
Dat is “lichter reizen”. Er gebeuren nog steeds vervelende zaken, er is nog steeds tegenslag, maar het heeft een minder extreem- en soms zelfs vrijwel geen effect op het gemoed. Je bent er alleen mee bezig wanneer dat direct fysiek mogelijk en zinvol is en gaat niet dagen van te voren lopen malen in je geest en allerlei bullshit in je hoofd halen. Je laat het los en laat het liggen tot het moment daar is dat je er mee aan de slag kan, en tot die tijd speelt het niet.
Dit is niet iets wat ik doe. Ik hoef mijzelf er niet extra en bewust aan te herinneren dat ik niet dit lichaam ben en niet dat brein en dat het gebeuren dus geen effect heeft, want dat werkt niet. Het is een onbewust gevolg van de blijkbaar absolute en blijvende realisatie dat ik niet dit lichaam en dat brein ben. Ik ben zelf oprecht verrast door het feit dat dit vervelende en onterechte oordeel van de Gemeente Amsterdam zo weinig effect heeft op mijn gemoed en functioneren… en dat is niet alleen werkelijk “lichter reizen”, dat is pure winst.
|
