De Ingenieuze Samenzwering (3) — (5/4/09)

Er zijn een aantal zaken die we gescheiden moeten zien: aan de ene kant heb je de maatschappij waarin we leven en waarin alles blijkbaar gebeurt, en aan de andere kant heb je "het leven" (het bestaan, het zijn, dat wat is); daarbij dient duidelijk zijn dat ik met "het leven" niet bedoel wat wij doen, dus niet "ons leven" in de zin van opstaan en dingen doen, maar ik bedoel "het leven" als het bestaan van alles, het biologische mechanisme. Misschien ter verduidelijking een vergelijking van U.G. Krishnamurti (vrij vertaald):

Zoals wij bestaan en functioneren op biologisch niveau verschilt niet van het bestaan en functioneren van een slak in de tuin of de mug die jouw bloed zuigt. Het is, het bestaat en het functioneert volledig vanzelf — net als het hart dat er niet over hoeft na te denken hoe het bloed moet rondpompen.

De maatschappij is zo opgebouwd dat ieder van ons iets moet bereiken, iets moet doen met het leven dat ons is "gegeven", en daarbij is er op een gegeven moment een omdraaiing gekomen waardoor die maatschappij ons dwingt om iets te bereiken. De maatschappij is niet meer iets dat van ons is, niet iets dat wij onder controle hebben, het is nu zo dat wij van de maatschappij zijn en dat de maatschappij ons controleert en zelfs creëert. Elk individu dat hier op aarde rondloopt is een creatie van de maatschappij waarin hij leeft.
 
Zo kan het dus gebeuren dat zoiets als "de economie" en een "financiële crisis" wordt benaderd alsof het een natuurverschijnsel is, net zoiets als zwaartekracht, en dat we er geen controle over hebben; het fluctueert en dat gaat helemaal vanzelf. Dat is volslagen bullshit, maar het is wel hoe wij het ervaren en benaderen. Wij worden gestuurd door de maatschappij die wij zelf ooit heel lang geleden hebben ontwikkeld. Het is als Frankenstein dat een levend wezen creëert dat zich ontpopt als monster en zich tegen zijn schepper keert. Wij zijn Frankenstein en de maatschappij is ons monster.

De vragen die ons bezighouden vanaf het prille begin, vragen die er worden ingepompt door onze omgeving, zijn "wat ga ik doen met mijn leven?" en "hoe ga ik dat bereiken?". Dit is de samenzwering in het klein, want je hoeft niets te bereiken, anders dan in leven blijven, en hoe dat gebeurt, daar heb jij niets over te zeggen, want dat is biologisch en gaat vanzelf.

De maatschappij, ons monster, schrijft voor dat we vanaf ons derde jaar worden gekneed tot vooraanstaande burgers die hun school doorlopen, een baan gaan zoeken, gaan trouwen of samenwonen, kinderen krijgen, een huis kopen, een pensioen opbouwen en vervolgens sterven. Alles wat daar van afwijkt maakt geen deel uit van die samenleving en het hangt er maar net vanaf waar je wordt geboren hoe erg de gevolgen zullen zijn van jouw onmogelijkheid tot aanpassing aan die maatschappij.

De maatschappij is er bij gebaat dat zoveel mogelijk mensen in de pas blijven lopen, en aangezien de maatschappij wordt gerund (gevoed?) door een kleine elite van mensen die door hun achtergrond, hun DNA, hun opvoeding, de macht in handen hebben en hun bestaansrecht, hun doel van bestaan, ontlenen aan het continueren van die maatschappij, is er die samenzwering. Hierbij vraag ik me af of die maatschappij wel wordt gerund door die elite of dat de elite door die maatschappij wordt gerund zoals ieder van ons — ik denk het tweede!

Vanuit het standpunt van die elite moet er wel onderdrukt en gereguleerd worden, want werkelijk authentiek leven kan niet gecontroleerd worden zonder dwang. Bijvoorbeeld, een leeuw zal niet doen wat jij zegt zonder dwang, onderdrukking, gevangenneming en mishandeling, omdat een leeuw alleen maar leeft, alleen maar bestaat, en niet nadenkt over hoe hij moet leven of wat hij straks moet doen of wat de gevolgen zullen zijn als hij "dit" niet doet of "dat" niet doet.

De samenzwering is een natuurlijk gevolg van de maatschappij die we ooit hebben ontwikkeld. Ik neem aan dat we die maatschappij met de beste bedoelingen hebben ontwikkeld, maar net zoals wij alle ontdekkingen en uitvindingen die we met de beste bedoelingen hebben gedaan alleen maar gebruiken om dingen stuk te maken, is de maatschappij zich tegen ons gaan keren.

En dan komt opeens ons grootste probleem naar boven, en dat is de werkelijke ingenieuze samenzwering. Wij zijn zo gekneed en gevormd door die maatschappij dat wij —zonder het te weten— doodsbang zijn voor verandering. Wij laten pas iets los als we zeker weten dat wat we er voor in de plaats krijgen gaat werken. Het gevolg hiervan is dat er nooit verandering plaatsvindt, alleen maar het vervormen en omvormen van wat we al hebben. Een "revolutie" is niets meer dan wat het zegt te zijn, een omdraaiing van wat we al hebben. Dus, oké, eerst was het naar het noorden gericht en nu is het naar het zuiden gericht, het is nog steeds hetzelfde stupide ding! Nu is dat nog niet eens het grootste probleem, het grootste probleem is dat er de misvatting bestaat dat we wel in staat zouden moeten zijn om iets te veranderen als we dat zouden willen

Een vaststaande regel is —en het kan me niets schelen of je het gelooft of niet, of je het durft aan te nemen of niet, of je er iets mee doet of niet, want het is gewoon zo!— een vaststaande regel is dat er niets is wat wij kunnen doen om iets —wat dan ook— te veranderen. Alles wat wij doen om iets aan onszelf, ons leven, de wereld of de maatschappij te veranderen, is niets anders dan het jongleren met wat we al kennen, het hergroeperen van wat we al kennen, het herzien van wat we al kennen, en ja, misschien komen de balletjes op een andere plek terecht, maar het zijn nog steeds dezelfde stupide balletjes. Er is niets veranderd, het ziet er alleen maar anders uit.

Een andere vaststaande regel is: alles waartegen wij ons verzetten, versterkt datgene waartegen we ons verzetten. Dat is op fysiek niveau zo, maar ook op spiritueel niveau. Hoe meer jij je verzet tegen datgene wat jij niet wilt, versterkt datgene wat jij niet wilt, maar ook actief en met opzet het tegengestelde doen van dat wat jij niet wilt, versterkt precies datgene wat jij niet wilt. Het is een universele regel, een universele wet, en zelfs het accepteren van datgene wat jij eigenlijk niet wilt, versterkt datgene wat jij eigenlijk niet wilt.

De ingenieuze samenzwering is dus niet die boze elite (de Illuminati, de fucking Boogieman) die ons onderdrukt en een Nieuwe Wereldorde wil creëren, de ingenieuze samenzwering is wat wij onszelf aandoen en hebben aangedaan door iets te willen bereiken, en dat "iets willen bereiken" komt voort uit het denken. Wij waren gedoemd tot dit wat nu gaande is op het moment dat we zijn gaan denken. Ons denken is de Illuminati, ons denken is de samenzwering, ons denken is de Boogieman, en elke gedachte is destructief. Wij denken dat we iets moeten doen tegen de Nieuwe Wereldorde, maar vergeten daarbij de universele wetten:

1. Er is geen mogelijkheid om wat dan ook te veranderen aan dat wat is;
2. Alles waartegen wij ons verzetten, versterkt datgene waartegen wij ons verzetten.

Kort samengevat: verandering is onmogelijk en verzet is zinloos. De ingenieuze samenzwering, en de bron van al het vreselijke lijden dat we op aarde zien, is het stupide idee dat voortkomt uit ons denken, dat wij ons kunnen verzetten en dat wij van alles kunnen veranderen; het domme idee dat we het beter kunnen doen, beter kunnen maken, is het rad dat we voor onze eigen ogen draaien, en als het niet lukt is dat de schuld van de ander, de buurman, de Jood/Islamiet/Christen, de Illuminati, et cetera ad infinitum.

Wakker worden is niet zien dat er een samenzwering is, wakker worden is begrijpen dat het onontkoombaar is, onherroepbaar is en een vanzelfsprekend gevolg is van wat wij al die eeuwen hebben bedacht, en dat verzet zinloos is, en verandering onmogelijk, kortom, dat het altijd zo is geweest en altijd zo zal zijn — ad nausiam (m.a.w.: tot je er werkelijk doodziek van wordt, en misschien dan...).

Zonder maatschappij zoals deze nu bestaat is er geen samenzwering mogelijk, maar de blinde angst voor wat na deze maatschappij zou kunnen komen, of zou kunnen ontstaan, zorgt ervoor dat we alles doen om de maatschappij draaiende te houden. Mensen die roepen om een revolutie, vergeten dat revolutie slechts het ronddraaien van het oude is, een hergroepering, want alles wat na de revolutie komt is een hergebruik van dat wat er al is, dat wat we al kennen, en dat is de oude maatschappij in een nieuw jasje (kijk hiervoor maar eens goed naar de Franse Revolutie en wat daar uit is voortgekomen, of naar de Russische Revolutie en wat daar uit is voortgekomen — precies hetzelfde als voor de revoluties, alleen in een ander jasje).

Er is maar één oplossing voor de samenzwering en dat is de totale afbraak van de maatschappij zoals wij die kennen zonder er een nieuwe maatschappij, of samenleving, voor in de plaats te brengen. Er bestaat op deze aarde niemand die dat aandurft, bovendien is het niet iets dat wij kunnen laten gebeuren, het gebeurt of het gebeurt niet. Ik vermoed dat het ooit een keer zal gebeuren, maar dat is dan ook meteen het einde van de mens zoals wij die kennen, en dat zal een mooie dag zijn.

Dus wat kan jij doen? Wakker worden en begrijpen dat wat nu is onontkoombaar is, onherroepbaar is en een vanzelfsprekend gevolg is van wat wij al die eeuwen hebben bedacht, en dat verzet zinloos is, en verandering onmogelijk, kortom, dat het altijd zo is geweest en altijd zo zal zijn — ad nausiam (tot je er werkelijk doodziek van wordt, en misschien dan...). Maar in feite, en ik geef toe dat ik je valse hoop heb gegeven, in feite kun jij niets doen, want er is niets dat we kunnen doen om iets te veranderen, en verzet is zinloos… wat gebeurt, gebeurt zonder reden, en dat is "het leven". Als je iets wilt, kun je alleen maar authentiek ZIJN; en dat is vrijwel onmogelijk om te "doen" sinds wij ons monster van Frankenstein hebben gebouwd.


Alle delen:
De Ingenieuze Samenzwering (deel 1)
De Ingenieuze Samenzwering (deel 2)
De Ingenieuze Samenzwering (deel 3)

INHOUD